-Hamile değilsiniz dii mi?
-(Çok komiksiniz bi iyice bakın Allah aşkına hiç benzer yanım var mı
hem yaşım kaç?) Ahh Hayır.
-Bir dakika boyunuza göre ayarlayayım. Şunu dişlerinize denk getirelim.
Omuzlar düşsün lütfen şu kolları tutun kendinizi geriye çekin
ayaklar ileri doğru olsun. (Bu nasıl olacaksa sanki rüzgar sörfü yapıcam :)))...)
Tamam hiç kımıldamayın çekiyorum.
Beynimden İnciler:
Muzurluk et Betül bi kahkaha at bütün bu duruş bozulsun. Onca ayarlama boşa gitsin.
İyi aman omuzlarıma takılmadı bu şey, hiç değilse kendi halinde etrafımda dönüyor.
Allahım teknoloji özellikle sağlık teknolojisi ne çok değişti böyle.
Bu etrafımda dönen şey nasıl bir ışın veriyor acaba?
Beynimden geçenleri de okuyabiliyor mu ki?
Ya da bazı şeyleri unutmamı sağlar mı ki?
Yoksa filmlerdeki gibi başka bir zamana mı ışınlanıcam?..
Ama yok onlar bi kabin gibi bişeyin içine girmiyorlar mıydı?
Bu kızcağız beni bıraktı burada kaçtı kurtardı kendini.
-İmdaaaat kurtarın beniiii...
Diye bağırsam???
Düşünceleriyle boğuşurken ben:
İçeri giren kızcağızın sesi geldi.
-Tamam bitti.
Ya çok kısa sürdü biraz daha dursaydım o kadar emek emek ayarlama yaptık
hem sevmiştim ben böyle durmayı diyecektim ama
"tamam bitti" diye çok kararlı söyleyince ses çıkaramadım tabii. =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder