Fırtınalı ve Karanlık Bir Geceydi...

Blog Fırtınası Etkinliklerinin 14. günü... Yine bir yazma denemesi...

Gün 14. “Fırtınalı ve karanlık bir geceydi…” Yazıya bununla başlıyoruz, sonra neler oluyor bakıyoruz.

Fırtınalı ve karanlık bir geceydi... Sabahtan beri evin içinde dolaşıp durmuştu. Anlatamadığı garip bir huzursuzluk vardı içinde ama bir yandan da küçük, önemsiz sancılar yaşıyordu. Aylardan beri ilk defa bu kadar çok yürüyordu. Evin içinde de olsa son beş aydır adım atmasını dahi yasaklamıştı doktoru...
İlk defa anne olacak genç bir hanımdı. Bir tanecik oğlusu daha ilk aylarda 'yeter ben sıkıldım doğacağım artık' dediği için anneciği beş aydır istirahatteydi.
Fakat o gece bir tuhaflık vardı. Pencereden dışarı baktı göz gözü görmüyordu. Yağmur ve dışarıda kopan fırtına oturdukları sobalı evin iç kapılarını bile titretiyordu. Bir an kendi içi de titredi ve doğacak bebeğini kucağına alacağı günleri hayal etti.
Fırtınanın ve karanlığın verdiği boğucu hava ona olumsuz ve moral bozan konuları da düşündürmeye başlamıştı. Zaten uzun zamandır hiç bir iş yapmadan sürekli oturduğu için düşünmekten başka meşguliyeti yoktu. Dışarısı gittikçe soğumuş ve kar yağmaya başlamıştı. Bu fırtınada olabilecekleri düşündü. 'Ya şimdi sancısı tutarsa, ya bebeğine bir şey olursa?' Galiba hamilelerin aklından hiç çıkmayan bir sorudur bu.
Gecenin ilerleyen saatlerinde sancılanıp hastanelik olunca artık kaçışın olamayacağını anlamıştı.
Ne kadar zaman geçti o vaziyette bilemiyordu ama bebeğinin sesi kulaklarına geldiğinde çektiklerinin yerini mutluluk almıştı.
Daha narkozun etkisi devam ederken koluna sıkıştırdığı bebeğini "vermem benim bebeğim o kimseye vermem" diyecek kadar mücadeleci bir anne, 
aradan geçen onca zaman sonra bütün bu " Fırtınalı ve karanlık bir geceyi" nasıl geçirdiğini yazacak kadar da duygusaldı...
Ve bebeğinin sesini ilk defa duymak, yüzünü ilk defa görmek, ellerinin kendi ellerine ne kadar benzediğini düşünmek...Sevindirmişti onu...
Evet fırtınalı ve karanlık gecenin sonu güzel bitmişti... Bu minik ve gazlı adamla geçireceği  daha uzuun yıllar olduğunu düşündü.
Kucağına aldığı bebeği için Rabbine binlerce kez şükürler etti...
İçini sıcak bir sevinç ve her annenin hissettiği endişe duygusu kapladı...
***

Yazımız burada sona erdi.
Evet Fırtınalı ve karanlık bir geceydi. Ve kar yağıyordu. O gecenin sabahında sen doğdun Oğlucuummm... 
Mutlu yıllar sana kuzum...
Nice mutlu, sağlıklı ve başarılı yaşlara...