Bomboş hiç bir şey yazılmamış bir defter...
"Bana bu kalbin kadar temiz sayfayı ayırdığın için teşekkür ederim..."
Diye başlayan cümleler geldi aklıma.
Hatıra defterlerimiz vardı.
Özellikle okulun son haftası ortaya çıkarır, tatile girmeden bütün arkadaşlarımıza yazması için verirdik. Kendi el yazımızla biraz acemi, biraz komik, biraz tekerlemeli yazardık hepimiz birbirimize...
Kimimizin defteri asma kilitliydi, kiminde süslemeler vardı...
Kilitli olanda sanki çok gizli şeyler varmış gibi anahtarı ayrı tutulur saklanırdı.
O kadar masum, o kadar temiz, o kadar düzgün tutulurdu ki o defter her sayfası dolduktan sonra da kimseye gösterilmez yıllar sonra bile dudaklara yerleşen bir gülümseme ile okunurdu...
"Sepet sepet yumurta, sakın beni unutma..."
Sözleriyle noktalanırdı cümleler.
:)
Genellikle böyleydi...
Oysa unutulurdu,
Herşey olacağı yere varır kim hangi okula gidecekse gider,
Herkes yolunu kendine göre çizerdi...
Kimimiz o defterlerdeki hayallerimizi gerçekleştirebildik.
Kimimizse hiç düşünmediğimiz tam tersi bir hayatla başbaşa kaldık.
***
Günaydınlar efenimmm...
Kar yağarken yudumladığımız sıcak çay kadar lezzetli, güzel bir gün olsun...
Sevgi, saygı ve muhabbetle...
Ve Sıla söylüyor...
"Kenar Süsü..."
Dinleyelim...
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder