Bu akşam bir şiirle başlamak istedim bloguma...
Güzel bir Halil Cibran şiiri
İyi akşamlar efenim...
Herşey gönlümüzce olsun.
Bana neyi ver ve şarkı
söyle!
Zira nağmeler ölümsüzlüğün sırrıdır.
Vücut yok olduktan sonra geriye neyin iniltisi
kalır.
Sen hiç ormanı benim gibi kusursuz bir yuva
edindin mi?
Nehirler boyunca akıp kayalara tırmandın mı?
Sen hiç mis kokularla banyo yapıp güneşte kurudun
mu?
Fecri asil kadehlerde bir şarap gibi içtin mi?
Bana neyi ver ve şarkı söyle!
Zira nağmeler var
olmanın sırrıdır.
Vücut yok olduktan sonra geriye neyin iniltisi
kalır.
Sen hiç benim gibi ikindide oturdun mu arasında
üzüm asmalarının?
Ve altın avizeler gibi salınan salkımların...
Sen hiç geceleyin otları altına yatak, gökyüzünü
üstüne yorgan yaptın mı?
Geleceği umursamadan, geçmişi unutarak...
Bana neyi ver ve şarkı söyle!
Nağmeler kalplerin
dengesidir.
Günahlar yok olunca geriye kalan neyin iniltisidir.
Bana neyi ver ve şarkı söyle, unut derdi ve devayı!
İnsanlar satırlardır, ancak su ile yazılı!
Halil CİBRAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder