"-Heeeeyyyy! Ben geldimm, neredesiniz,
e - beklemediniz mi beni yaaa?..."
Herkese günaydınlar.
Başta da sana eyy sevgili blogum.
Gecenin bir yarısı, gök gürültüsü ve şiddetle yağan yağmur eşliğinde zaten zar zor uyuyabilmişim.
Taa ki yan apartmanın bahçesinden gelen canhıraş yavru köpek havlamasına kadar.
Sabahın 02:00 sinde yatıp saat 04:25' inde uyandım.
Ve o saatten beri mütemadiyen bağıran, havlayan bir yavru köpek sesi offff!!!...
Hiç bir Allah' ın kulu bu sesten rahatsız olmuyor gidip yan bahçenin yüksek duvarları arasına hapsolmuş köpeciği kurtarayım diye düşünmeyen (duyarlı!...) komşularım olduğu için nasıl şanslıyım bilemezsiniz.
Adam balkondan bakıyor, sesi de duyuyor ama bi girişimde bulunmuyor ben köpeklerle çok fazla yakın temas halinde olamadığımdan daha doğrusu korktuğumdan gidip çıkaramadım da garibi.
Korkuyorum evet ama bu değişik bir korku şöyle:
Bağlanmaktan korktuğum için gözlerine bakamadığım bir duygu bu bendeki köpek korkusu.
Her neyse şu satırları yazdığım sırada ses kesildi ya yorgun düştü uyudu, ya da bir kahraman komşu onu oradan çıkardı.
Evdeki umursamaz kedim de durmuş yüzüme bakıyor sabah sabah...
Acaba hangi kolunu çizsem veya hangi ayağına saldırsam diye düşünüyor sanırım.
A-aaaaa yine hapsolduğu bahçede koşturuyor oradan oraya ama bu sefer sesi kesmiş durumda.
Kahraman falan yok anlaşılan niye gece boyu bağırdın ki g.zekalı köpek?
Benim uykuma mıydı kastın?
:/...........
Neyse birazdan annem uyanır Be-tüüüülllll diye seslenir gidip yatsam uyuyabirlir miyim ki?
Bi denemek lazım.
Hepimize güzel bir Pazar günü olsun...
***
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder