" ne zaman iki satır yazmaya kalksam hep sana hep seni hep bizi yazıyorum ne zaman bir kadeh alsam elime hep sana hep seni hep bizi içiyorum
her gece kederdeyim durmadan içiyorum sevda ektim kalbime yalnızlık biçiyorum
her gece kederdeyim durmadan içiyorum sevda ektim kalbime yalnızlık biçiyorum
ne zaman iki satır yazmaya kalksam hep sana hep seni hep bizi yazıyorum ne zaman bir kadeh alsam elime hep sana hep seni hep bizi içiyorum
her gece kederdeyim durmadan içiyorum sevda ektim kalbime yalnızlık biçiyorum
elveda elveda elveda deyip bir gün viran edip gönlümü ayrılıp gidişinin bu gece yıldönümü
bugün de sensiz içtim bu akşam sensiz hiçtim bu gece her damlayı iki kadehe biçtim
ayrılık öyle zor ki kimsesiz kalan bilir gözyaşı ne demektir her gün ağlayan bilir
her gece kederdeyim durmadan içiyorum sevda ektim kalbime yalnızlık biçiyorum
yokluğunla başbaşa kendimden kendimden kendimden geçiyorum şerefe deyip şimdi bin kahır bin kahır bin kahır içiyorum
birazdan gözlerimden geçersin ılık ılık nice yıllar sevgilim mutlu olsun mutlu olsun mutlu olsun ayrılık
sevincim kederim sen gözlerim ellerim sen benim ne suçum var ki sen benim kaderimsen
karıştırmış kaderim şu gönlümün harcını yaş döküp ödüyorum ben bahtımın borcunu
dertliyim efkarlıyım gönlüm yine tasada unutmak istiyorum kendimi bu masada
her şey yalnız senin için üzme kendini belki bugün belki yarın anlayacaksın çok sevdiğimi, ağlayacaksın
ayrılık mı çıktı falda sen bir yanda ben bir yanda öyle bir aşk bu zamanda ah belki bugün belki yarın anlayacaksın çok sevdiğimi, ağlayacaksın
rüzgar gibi geçti yıllar tutunacak dal kalmadı bir an mutlu olmak için çekilmedik dert kalmadı
senle dolu özlemlerim dilimdedir sitemlerim düşman çıktı sevenlerim sığınacak dost kalmadı sarılacak dost kalmadı
bekleyişle özleyişle ömrüm geldi deçti böyle gözyaşlarım döndü sele ağlamadık gün kalmadı yaşanacak gün kalmadı
bir yalanmış tüm gerçekler o ümitler o dilekler boyun büktü hep çiçekler koklanacak gül kalmadı
bir an mutlu olmak için yürünmedik yol kalmadı yaşanacak gün kalmadı
her gece kederdeyim durmadan içiyorum sevda ektim kalbime yalnızlık biçiyorum
alnıma dökülen beyaz saçlarımı okşayıp dizinde yine tara ne olur mazide kaybolan hatıraları unutma yeniden ara ne olur
kalbin sızlayacak baksan bir bana yine ilk günki gibi gülümse bana dedim ki gelecek dosta düşmana yüzümü çıkarma kara ne olur
çıkacaksın diye köşe başından bekle bekle beklemekten usandım artık çilemin gemisi gelmiş demirli yükle yükle yüklemekten usandım artık
dünyayı durdurdum bakarsın diye fallara bakardım çıkarsın diye yolların sonunda sen varsın diye ekle ekle eklemekten usandım artık
içimde bir ümit var geleceksin diyorum belki çok uzaktasın bunu da biliyorum kader kelepçesini elime vurdu felek geleceğim demiştin ben hala bekliyorum ben hala bekliyorum
bir şiir yazdım sana bir şarkı yaptım sana mutlu günüm her şeyim ah beni anlasana masaların üstüne ismini kazıyorum bu kahır mektubunu bin kere yazıyorum
her gece kederdeyim durmadan içiyorum sevda ektim kalbime yalnızlık biçiyorum
ne zaman iki satır yazmaya kalksam hep sana hep seni hep bizi yazıyorum ne zaman bir kadeh alsam elime hep sana hep seni hep bizi içiyorum" Söz Yazarı: Ahmet Selçuk İlkan
Ne zaman dinlesem hep güzel, hep eşsiz hep upuzuuuun bir şarkı...
1980-81 yıllarında ilk defa çıktığında çok daha uzun gelirdi biraz sabırsızlanırdım dinlerken ama ne güzelmiş...
Felaket felaket üstüne neler oluyor böyle?...
Çığ altında kalan insanlara yardıma giden askeri ekip de çığ altında kalmış.
Depremlerden zaten beşik gibi sallanıyor ülkemiz.
Bir de uçak düşüp üçe bölündü yardıma giden ekip kaza yaptı.
Uçak kazasında bir kişi öldü...