Neyi nasıl anlatsam bilemiyorum.
Duygularım hala alev alev...
Ama insanlar yaşıyor, ölenle ölünmüyor.
Gidenle gidilmiyor.
Çok üzgünüm anne ama yerine göre ağlıyor,
yerine göre gülüyor,
yerine göre acıkıyorum.
Seni kaybettiğim ilk günlerde bunları yapamam sanıyordum
ama oluyormuş, yapılıyormuş...
İçim çok acıyor anne.
Seni unuttum da gülüyorum sanma, seni unuttum da eğleniyorum sanma.
Hayatım devam ediyor işte...
Umarım yattığın yerde iyisindir.
Ruhun dinlenmiştir, dinleniyordur...
Havalar çok ısındı birden yaz geldi,
daha baharı yaşayamadık güneş cayır cayır yakıyor,
hava sıcak ve evlerdeyiz daha.
Hani sen hep soruyordun ya "-yarın da mı çıkamıycaz dışarı?"
diye.
İşte annem daha biz evlerde kapalıyız senin taziyeni de yapamadık.
İnşallah sağlıklı günlere bir an önce ulaşırız.
Huzur içinde yat annem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder