Öğrenen bir bebek gibiyim şu an. Bulunduğum yerleri yeni yeni öğreniyorum.
İstanbul'a geleli 1 ayı 3 gün geçti bulunduğumuz muhitin sayesinde Beyoğlu, Galata Kulesi, Karaköy o kadar yakın ki yürüyerek gidip gelmek harika.
Yıllar önce kuzucuumla gezmiştik gün gün...
Ama içinde yaşamak, gezeceğin yeri bir güne sığdırmaya çalışmamak, kendini sanki gerçekten doğma büyüme İstanbul'lu gibi hissetmek farklı bir duyguymuş.
Çok özel bir bölgedeyiz.
Tarihin, çeşitliliğin, denizin ve martıların yakınında olmak değişik bir duyguymuş.
Evimiz minik, iri kıyım eşyalarımız ucu ucuna sığdı tam bize göre, sıcak ve yeni (kiradayız ama olsun) azıcık yürüyünce sokak aralarında dolaşan tavukları horozları da görmek güzel, denizin kenarındaki balık ekmekçilerden balık ekmek almak da, gidip çarşı meydanında her türlü eksiğimizi gidermek de, tarihi evler arasında babaannemin memleketteki evinin benzerlerini görmek de rüyada gibi hissettiriyor insana kendini.
Ablamların, arkadaşlarımın özlemleri bir yana iyi ki gelmişiz diyorum.
Senin sesin çıkmasa da ben cevabımı vereyim...
"-Hoşbulduk! İstanbul"
Teşekkürler Kuzucuuummm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder