Dün gece kızımla gittiğimiz sinemada "Bergen" filmini izledik.
Filmde söylediğim tek söz Allah kimsenin yolunu yolsuza çattırmasın oldu.
Hele son sahnede o annenin kaç tane olduğunu sayamadığım anahtarlarla mezarın etrafındaki kafesin kapısını açması mahvetti.
Tutamadım kendimi ağladım.
Biraz kader, biraz yaşantı diyelim akıl almaz bir şekilde günümüzde bir çok kadının yaşadığı sonu katledilmekle biten bir olay. Bu nasıl sevgidir ki eşinin kötülüğünü istersin, bu nasıl sevgidir ki onun toprağa girmesini istersin, gerçekleştirirsin.
Hay Allah içim bi tuhaf oldu.
Ben lisedeydim Bergen'in yüzüne kezzap atılmış diye gazetelerde okuduğumuz haberler çıktığında çok geçmedi kocası tarafından öldürüldü haberini okuduk.
O zamanlar tv lerde arabesk müzik çalınmazdı ya polis radyosundan ya da Kıbrıs'ın Bayrak radyosundan dinlerdim ben sevdiğim şarkıları.
Ama Bergen'in kaseti vardı.
"Acıların Kadınıyım..." derken de,
"Tanrım Kötü Kullarını Sen Affetsen Ben Affetmem..." derken de
çok hüzünle dinlerdik.
Allah taksiratını affetsin, nurlarda yatsın.
***
İşte böyle Farah Zeynep Abdullah'ın oynadığı Bergen rolü yakışmış.
Severek izledim. Bazı şarkılarını konserlerinden verebilirlerdi ya da kendi sesiyle mix edebilirlerdi diye düşünmedim değil.
***
O kadar bahsettik şarkısını da dinlemesek olmaz sanırım...
"Tanrım Kötü Kullarını..."
Dinleyelim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder