Günaydınlar...

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

Necip Fazıl Kısakürek...

Bu sabahımıza bir şiirle başladım Necip Fazıl' ın 

"Beklenen" şiiriyle...

Ne güzel yazmış duygularını ölümüne bir bekleyiş ve kahroluş...

Kovalar dolusu yürek, kovalar dolusu sevgi...

İnsan daha ne isterki hayattan? 

Sevgi ve mutluluğumuz bol olsun.

Güzel bir gün, hayırlı Cumalarımız olsun...

Bekle beni, bekle beni
Bekle beni geleceğim
Bütün gücünle bekle
Karlar tozarken bekle
Ortalık ağarırken
Kimseler beklemezken
Soluk sıkıntılarla ağırlaşan yağmurlar içinde

Tek bir haber bile çıkmasa uzaklardan
Saçına dağılsa bekleyişin
Yalnız sen olsan bile bekleyen beni
Bekle yine, bekle, bekle beni

Bekle beni, bekle beni
Bekle beni geleceğim

Bugün bekledik şiirle gelmeyenin acısını tadarken, "Bekle beni geleceğim" diyen Cem Karaca' nın umut veren sözlerini dinledik... Beklemek zordur, beklemek insanın ruhunu çökertir hele ki amaçsız beklemek kadar kötüsü yoktur o yüzden bekleyenleri bekletmeyin sevgili beklenenler...