Eski zamanlarda bir kış ormanda müthiş bir soğuk varmış, bu soğuktan bütün hayvanlar etkilenmiş ve büyük kayıplar vermişler. Ama en çok kayıp verenler kirpiler olmuş.
Kirpilerin pek çok hayvan gibi korunacak kürkleri yokmuş, bunların yerine kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri varmış. Düşünmüşler taşınmışlar bu soğuğa karşı nasıl bir çözüm bulabiliriz diye.
Daha sonra hep birlikte şöyle bir karar almışlar. Geceleri tüm kirpiler bir araya toplanalım. Birbirimize yakın durarak geceyi geçirebiliriz. Bu sayede birbirimizin vücut sıcaklığından yararlanarak ve aramızdaki hava sirkülasyonunu da önleyerek donmaktan kurtuluruz? demişler. İlk birkaç geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını fark etmişler ancak başka bir sorun ile karşılaşmışlar.
Üşüyen kirpilerin birbirlerine fazla yaklaşmalarından yaralanmalar olmuş, daha sonraki gecelerde uzaklığı fazla tutmuşlar yaşadıkları bu korkudan. Bu defa da donma olaylarını durduramıyorlarmış. Ancak yılmamışlar ve her gece bu deneyime devam etmişler.
Birkaç deneme yanılma sonrasında, birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın, ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler.
Hayatta her şey bir denge üzerine kurulmuştur.
Denge bozulunca her şey bozulur.
İnsan ilişkilerinde de durum pek farklı gözükmüyor.
Hayattaki her aşırılıkta insan yapısına zarar söz konusudur.
Başlangıçta her şey iyidir, temizdir, liman güvenlidir...
Her şeyin başlangıç kısmı mükemmeldir.
Ama zaman geçtikçe değişir...
...
Denge bozulunca her şey bozulur.
İnsan ilişkilerinde de durum pek farklı gözükmüyor.
Hayattaki her aşırılıkta insan yapısına zarar söz konusudur.
Başlangıçta her şey iyidir, temizdir, liman güvenlidir...
Her şeyin başlangıç kısmı mükemmeldir.
Ama zaman geçtikçe değişir...
...
Fazla yaklaşmayacaksın kimseye.
Kirpiler gibi dengeli olacaksın.
Kirpiler gibi dengeli olacaksın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder