Son bir kaç günde yaşadıklarımız milletçe ne kadar panik olduğumuzu gösteriyor.
Olmadık alış verişler yaptık herkes ama herkes marketteki makarna, un reyonları bomboş.
Corona, Korona ya da Covid-19 adı her neyse bu hastalık yüzünden
hiç yapmadıklarımızı yapmaya başladık.
Gelme be hastalık, gelme şu ülkeye dedik milletçe ama geldi.
Gitmiyorum hiç bir yere gidemiyorum daha doğrusu.
Dışarı çıkacak gücüm var mı bilmiyorum.
İçimden hiç bir şey yapmak gelmiyor.
İçime döndüm bu arada ben.
Kendime, duygularıma, beynime öyle karışık, öyle allak bullak, öyle yorgun ki beynim.
Bazen bazen patlayacak gibi oluyor...
Düşünceler takılıp kalıyor aklıma
sonra değişken bir ruh haline bürünüp çok güzel şarkılar dinliyorum mesela.
Müzikle birlikte ruhumun yıkandığını hissediyorum.
Sonra boncuklarıma, takılarıma dönüyorum.
Tükeninceye kadar, yorgunluktan parmaklarım ağrıyıncaya kadar oturuyorum masanın başında.
Düşünüyorum bolca...
Kahrolmuşluklara, kızgınlıklara, hırçınlıklara kafa tutmayı isterdim.
Üzüntülere, ağlamaktan perişan olan gözlerime.
Kim beni kıracak olsa yanardağ alevi gibi üstüne akıp yaksam mesela...
Ah ne iyi olurdu.
...................................
Tüm kötüler ve sen Covid-19 her türlü kötülüğü aslında siz hak ediyorsunuz ama neyse...
***
Mazlum Çimen ve Emre Sertkaya...
"Gel Gönül" diyor dinleyelim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder