25 Mart 2020 Çarşamba

Yetiş Allah' ım...

Ne umut edebiliyorum, ne de hayal.
Şarkı bile dinleyemiyorum belirsizlik başka bir şeymiş.
O  kadar severek yaptığım, çok beğenerek tasarımını oluşturduğum takılar bile durdu sanki.
Bir şeylere zorunlu olmak zaten beni çok bunaltırdı.
Al işte tüm dünya bir şeylere zorunlu ben dahil.

Evin huzuru, sadeliği, yaşamımdaki dinginlik gitti.
İğne gibi batıyor her şey bana.
Korona falan değil bu sinir harbi sanırım hakkımdan gelecek...

Hiç yorum yok: