Nar...

Çocukluğumda adını hatırlayamayıp, 

sözlerle de bir türlü anlatamayınca anneme;  

kalem kağıt alıp kırmızı kalemle tanelerini çizerek gösterdiğim enfes meyve...

Faydaları saymakla bitecek gibi değil. 

Parmakları karartıp, her tarafa kırmızı kırmızı leke yapmasına rağmen 

hiç bıkmadan yediğim meyve...

Kırmızısının canlılığına hayran olduğum meyve...

Şam' da suyunu sıkıp robotta muzla birlikte köpük köpük ikram ettiklerinde

tadının muza rağmen baskılanamadığını söyleyebileceğim tek meyve...

NAR...

Ne güzel şeysin sen.