Çok Şükür...
Veteriner ablalarından eve getirdiğimizden beri sürekli uyuyan, hiç bir şey yemeyen, su dahi içmeyen bununla birlikte tuvaletini de yapamayan bir kedi haline dönüşmüştü.
Heralde narkozun etkisi diyordum.
Canı yanıyor muydu bilmiyordum, herhangi bir şey istiyor muydu ya da?
Dün gece sabaha kadar uyudum uyandım içim cızzzz etti.
-Eyvah!!! dedim...
-Kedinin tüm normalini bozduk kötü ettik bak şimdi ağzına lokma bile girmiyor...
Ya bir şey olursa?...
:/
Sabah kalktım ilk işim sevdiği mamadan önüne dökmek oldu.
A-aaaa canm kuzum çok acıkmış hemen yedi.
Biraz su verdim içti...
Yoğurt koydum önüne onu da yedi...
(Eğer yemeseydi çorba yapacaktım neredeyse. Yemez ama olsun o hasta bir pisi belki yerdi iki üç lokma...
İnsan kendini çaresiz hissediyor bazen.)
:)))))
Başladı yalanmaya ama yoookkk ameliyat yerini yalamaması lazım.
Hemen örttüm üzerini oh bir baktım ki uyumuş...
Akşama doğru yine ses çıkarmaya başladı.
Son haftalarımı burnumdan getirdiği için sesini pek sevmeyeceğimi düşünmüştüm ama öyle değil.
Dünyalar benim oldu sesini duyduğuma sevindim...
Artık normaline döndü çok şükür.
:))))))
Tüyleri kesildiği için evin içinde küçük bir köpek kıvamında dolaşıyor...
Sırtına giydirdiğimiz yeleği çok yakışıyor üşüdüğü için hiç çıkarmıyor.
Şimdi ise gardrop tepesinde uyukluyor...
-Oooolum nasıl ineceksin oradan?
Dikişlerine bir şey olur kuzum in çabuk dedim ama dediğimi de kendim dinledim.
Pisimi çok seviyorum...
<3
:)))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder