Her şeyin gönlümüzce olduğu mutlu zamanlarımız olsun efenim...
Bir daha açar mı karanfil korkusuz?
Bir daha uçar mı güvercin şehirde?
Yalancı güneşli bir ocak,
Mübarek Cuma gününde...
Gitti cancağızım gitti...
Bitti son İstanbul...
Kaldırımlar zabıt tuttu şahidiz hepimiz,
Her yer tetikti!
Sen de çekip gitme!
Dayan be umudum!
Dön gel, dön gel!
Meydan okur hayat,
Pabuç bırakmaz ölüme,
Dön gel, dön gel!
Bir daha yazar mı kalem kanaya kanaya?
Kağıdı da kan tutar, ağaç değil mi soyu?
Ağla, doyasıya ağla!
Aynı denizde çoğalır yüreğin özsuyu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder