2 Ekim 2014 Perşembe

Kazağının Ucunu Kıvırmış...

Taş topluyordu.
Kırgınlıkları vardı...
Kırıklıkları...
Topladığı taşları atacağı insanları vardı...
Hepsini de fırlatıp atmak istedi bir anda
-Keşke...
Dedi.
-Keşke hepsi de yerini bulsa...
O kadar da büyük değildi taşlar.
Minik minik, küçük küçük...
Yine de insanlarda biraz iz bırakmak istiyordu.
Eteğindeki taşları atarak bırakacağı bir iz...

(Anonim)

Hiç yorum yok: