Hiç istemedim o videoyu izlemeyi ama daha fazla dayanamayarak açıp izledim.
Ne derin bir mutsuzluk, ne derin bir umutsuzluktu o öyle...Ben konu uzmanı olmadığım halde neler neler düşündüm izlerken.
Evet Mehmet Pişkin' in intihar etmeden hemen önce paylaştığı videodan bahsediyorum.
İçinden gelen ağlama hissini durdurmasaydı, katıla katıla ağlayabilseydi keşke dedim.
O saatte de olsa karşısında birisinin oturup dinleme imkanı olsaydı dedim.
Ne yazık yetişmiş bir beyin, arkadaşının bebeğinin doğmasını bekleyecek kadar da ince bir ruh tükenmiş dedim.
Bir çokları kızıyor, manen inançsız oluşuna laf söyleme hakkını kendinde görüp çok kolay yargılıyor.
İntihar olayına üzüldüğüm kadar yapılan yakışıksız yorumlara da üzüldüm.
Mehmet Pişkin' in yaşantısını düşünün.
Dışarıdan baktığımızda bir çok kişinin arayıp da bulamadığı şartları olan bir yaşantı.
İyi bir iş, iyi bir kariyer, sevgililer, gelir, gezmeler, tatiller, eğlenceler, arkadaşlar, mevki...
Her şeyi elde etmenin verdiği bir bunalımdı bu galiba.
Hani masal anlatan büyüklerimize sorarız ya
-Eeee sonra?
Evet sonrasını bulamayan devamını getiremeyen bir hayat.
Keşke ruhuna iyi gelecek birisiyle evlenebilseydi, çoluk çocuğu olup onlara iyi bir gelecek için hayatta ve ayakta durması gerektiği inancını edinebilseydi...
Keşke sanata, müziğe verebilseydi kendini.
Keşke bir kitap yazsaydı...
Ama yapamamış işte...
Ben tanımadığım halde bu kadar üzülmüşsem ailesinin, yakınlarının ve sevenlerinin nasıl üzüldüğünü tahmin etmek güç değil.
Bazen kızabiliyor insan böyle şeylere.
Hayat bir bayram yeri değil maalesef acısı ve tatlısıyla hayat... Bu işte...
Bir gün sağlığını yitirebilir insan ya da dışarı çıktığında ansızın kolunu, bacağını...
Parasını kaybedebilir çocuğuna bir simit parası dahi veremeyecek hale gelebilir...
Güzelliğini kaybedebilir, Evini, arabasını, tasını tarağını her şeyini kaybedebilir...
Hayat her şeye rağmen yaşanmaya ve yaşatmaya değer...
Kaybedilen nedir?
Hayata dair motivasyon.
-Eeeee sonra?
......................
Bu sorunun karşılığını defalarca yere düşüp yeniden kalkan insanlar daha çok bulabilmişler gördüğüm kadarıyla.
Bir amacı olmalı insanın sabah kalkmak için, akşam yatmak için...
......................
Üzüldüm... Anlaşılamadığına iki kat daha üzüldüm.
Ailesine, tanıyanlarına, sevenlerine yürekten sabırlar diliyorum.
2 yorum:
Maalesef bazen motivasyonumuz düşüyor ve hayattan zevk alamaz oluyoruz. Mehmet Pişkin'de mevki sahibi, iyi bir işi olan, neşeli bir karakterken herhalde motivasyonunu kaybetti ki böyle bir şey yaptı. Ancak ölüme bu kadar güle oynaya gitmesi ve bu kadar cesaretli olması da beni çok etkiledi. Nedir bu adamı bu kadar ölüme yakınlaştıran ve ölüme yürümesine neden olan şey çok merak ettim. Halbuki genç bir adam, anladığım kadarıyla durumu da gayet iyi. Belki bir bıkkınlık anıydı. Keşke senin de dediğin gibi yanında onu dinleyen birisi olsaydı. Allah rahmet eylesin...
Evet çok haklısınız. Etkilenmemek elde değil. Allah kimseye göstermesin çok kötü bir durum. Ama belki bir şeyleri dert edinip mecbur kalmalıydı.
Annemin bir lafı vardır "Aman kızım denk olmadı diye üzülme sakın denk olursa teng olur der büyüklerimiz" diye beni uyayır hep. Demek ki her şey tam olunca da iyi olmuyor.
Böyle bir -Eeee sonra? nın cevabı havada kalıyor. Neyse onun kaderi de buymuş ne yazık ki...
Yorum Gönder