Yarın 1 Kasım...

Ölüyor bu ülkede, kadınlar, çocuklar, işçiler, madenciler bahane hazır.
"Yeterli güvenlik önlemi yok, yollar kötü, arabalar eski...
Kadınlar da çok konuşuyor canım biraz dayansınlar haksızlıklara!!!"
Herkes konuşuyor "çocuklarınızı bırakmayın oraya, buraya..."
Bu dünya yaşanıyor, "hayat devam ediyor" diyor birileri...
"Ben mutluyum banane" diyor kimileri...
Nefesimizi tutmuş izliyoruz olup bitenleri.
Bunlara karşı ne yapılır?
"Eğitim şart" diyenler de var.
Umudunu kesip "böyle gelmiş, böyle gideriz" diyenler de...
Yarın 1 Kasım benim doğum günüm...
Ama yarına da bir isim bulmuşlar.
Yarın  Kobani günüymüş herkes eyleme çağrılmış, sokaklara dökülecekmiş.
Korkuyorum kötü ve karanlık gidiş bizim kaderimiz olamaz.
Sanki yaldızları dökülen bir aynaya benziyoruz ülke olarak...
Herkesin kendi kuralını koyduğu, terörün sokaklarda kol gezdiği...
Güvensiz ve bir birine karşı tahammülsüz bir ülke olma yolunda gidiyoruz gibi...
Korkuyorum...
...
1 Kasım benim doğum günüm...