Bu saatleri hiç yaşamak istemezdim.
"Anne beni bırakıp nereye gidiyorsun?..."
Sorusu eşliğinde yanaklarına, sıcacık yanaklarına dokunuyordum.
Sanki tansiyonu ya da şekeri düşmüş de bir anda kendine gelip gözünü açacakmış gibiydi...
Ama açmadı, açamadı...
..........
Onca şey yaşayan; 83 yaşındaki son zamanlarda: "kuzum" dediğim, "bebeğim" dediğim can, kuş olup uçup gitmişti.
...........
:.............(
Gelen sağlık ekibi de sağ olsunlar çok uğraştılar ama olmadı.
.........................
Bir anda nasıl da çabuk 15 gün olmuş geçmiş bitmiş.
................
Annem hakkını helal et...
Kabrin nur olsun.
Yattığın yer incitmesin kuzum benim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder