Bu güzel tatliş kedicik bizim oldu.
Asla Gürgenimi unutmuş değilim, asla onun sevgisiyle bir değil ama bir can daha evimizde olmalıydı.
Evimizi paylaştığımız bu güzel beyin adı "Eylül"
Sahibi dükkanının önünde avuçiçi kadar bulmuş bir Eylül ayında...
Aslında daha değişik isimler gelmedi değil aklımıza ama 5-6 aydır alıştığı ismini değiştirmek istemedik.
***
Gürgenimin aksine çok konuşuyor bazen çileden çıkarıyor miyav miyav,
enerjik bir pisi.
Biraz da biz Gürgenin yaşlandıkça sessizleşip sakin günlerine alışmışız.
Bu daha her ne kadar iri de olsa daha küçük, daha hareketli, canlı geveze birisi.
Ben zaten bizim kedisiz kalamayacağımızı biliyordum ama biraz çabuk oldu gibi düşünmeme rağmen kızımın kucağına alıp ne dersin demesiyle ben yeniden üçüncü çocuk annesi oldum işte.
Sevimli bebek kerata, daha süt bebeği.
Kulaklarımızı annesinin memesi sanması da cabası.
Yakındır ben bu bebişe bir boş bebek emziği alıcam gibi.
Bir oğluş kediş daha var artık sorumluluğumuzda.
Gürgenimin aksine ne yoğurt, ne meyve yiyor, ne de sessizce duruyor.
Hadi bakalım hoş geldin miniğim.
Ömrün uzun olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder